به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

چرا زوج فیروز و نصرت برای بیننده جذاب است؟

تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۰۱۲۱۲

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،سریال «دودکش» در ماه رمضان ۹۲ روی آنتن شبکه یک سیما رفت؛ در زمانی که چند سالی بود با کوچ رضا عطاران از تلویزیون به سینما، سریال ساز‌ها در ماه رمضان کمتر سراغ کار‌های کمدی می‌رفتند. این سریال به تهیه‌کنندگی زینب تقوایی، کارگردانی محمدحسین لطیفی و نویسندگی برزو نیک‌نژاد توانست بینندگان زیادی را جذب کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ماه رمضان ۹۵ نیز فصل بعدی این مجموعه با نام «پادری» ساخته شد. این بار هم کارگردانی بر عهده لطیفی بود، اما دیگر خبری از تقوایی و نیک‌نژاد نبود و سیدمحمود رضوی و کوروش نریمانی به ترتیب تهیه‌کننده و نویسنده کار بودند. این فصل نتوانست موفقیت فصل اول را تکرار کند. حالا چندروزی است که فصل تازه این مجموعه با عنوان «دودکش ۲» روی آنتن شبکه‌یک رفته؛ فصلی که زینب تقوایی تهیه‌کننده و برزو نیک‌نژاد کارگردانش هستند. به نظر می‌رسد سریال تا اینجای کار توانسته رضایت نسبی مخاطبان را داشته باشد و به موفقیت فصل‌اول نزدیک شود. در این گزارش به مهم‌ترین بخش مجموعه دودکش در فصل‌های مختلف می‌پردازیم؛ یعنی زوج فیروز و نصرت با بازی هومن برق‌نورد و بهنام تشکر و دلایل موفقیت‌شان. زوجی که در همه فصل‌ها بار اصلی قصه را بر دوش دارند و ویژگی‌هایشان باعث شده برای بینندگان سریال محبوب باشند.

استفاده از کلیشه‌های روابط فامیلی

مروری بر تاریخ سینمای کمدی و حتی طنز مکتوب در ایران نشان می‌دهد یکی از راه‌های جلب توجه مخاطبان، استفاده از کلیشه‌هایی است که در فرهنگ عامه درباره نسبت‌های فامیلی مختلف وجود دارد. هنوز که هنوز است، نمی‌توان با اطمینان گفت دوره جوک‌هایی که با مادرزن، مادرشوهر، باجناق، جاری و... می‌سازند، به پایان رسیده است. در دودکش هم از ارتباط همراه با کل‌کل داماد و برادرزن استفاده شده و شکل روابط فامیلی‌ای که طراحی شده به گونه‌ای است که هم فیروز و هم نصرت همزمان داماد و برادرزن یکدیگر هستند. اختلافات همیشگی این زوج به یکی از مشخصه‌های دودکش تبدیل شده و در بسیاری از لحظات، بار کمدی کار هم بر دوش این ارتباط همراه با تنش و درگیری گذاشته‌شده‌است. نگاه فیروز به نصرت همواره با سوءظن همراه است و از طرفی به دلیل نسبت فامیلی نزدیک، امکان قطع این رابطه برای هیچ یک از دو طرف وجود ندارد. این شرایط در بسیاری از خانواده‌های ایرانی وجود دارد و به همین دلیل، امکان درک این زوج توسط مخاطب بیشتر می‌شود.

پیشینه تئاتری هر دو بازیگر

هومن برق‌نورد و بهنام تشکر در دهه ۷۰ و با حضور در تئاتر، کار حرفه‌ای خود را آغاز کردند. پس از سال‌ها کسب تجربه روی صحنه، در اواخر دهه ۸۰ بازی در نقش‌های کوچک در تلویزیون را تجربه کردند و بالاخره در سال ۹۰ و با سریال «ساختمان پزشکان» سروش صحت به شهرت رسیدند. پیشینه غنی تئاتری باعث شده برق‌نورد و تشکر برای شکل دادن یک زوج هنری کمدی انتخاب‌های بسیار خوبی باشند. هر دوی این بازیگران صدا‌های خوب و تربیت‌شده‌ای دارند و نوع اغراق مورد نیاز برای بازی در نقش‌های کمدی را هم از تئاتر با خودشان آورده‌اند. این زوج به ریزه‌کاری‌های استفاده از زبان بدن آگاهی کامل دارند و به دلیل سابقه تئاتری، بر بدن‌شان مسلط هستند. آن‌ها حاضرجوابی ویژه بازیگران تئاتر را هم دارند و این ویژگی در کل‌کل‌های بی‌پایانی که با هم دارند، به کمک‌شان می‌آید.

نقد عادات فرهنگی و اجتماعی

یکی از کارکرد‌های کمدی، ارائه نقد اجتماعی و نمایش عادت‌های فرهنگی ناپسند به گونه‌ای طنزآمیز برای به فکر فرو بردن بیننده است. در مجموعه دودکش هم این اتفاق افتاده و به طور مشخص تاکید زیادی بر گسترش فرهنگ چشم و هم‌چشمی در روابط فامیلی شده است. از همان نخستین سری، تعامل فیروز و نصرت بر پایه چشم و هم‌چشمی و حسادت بود و همین باعث بروز مشکلات مختلفی برای خانواده‌ها می‌شد. نقد اجتماعی دیگری که در سری تازه دودکش به چشم می‌خورد، نمایش استفاده نامناسب و بیش از حد جامعه ایرانی از فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی است. در فصل تازه سریال که این شب‌ها روی آنتن شبکه یک است، نصرت شاخ اینستاگرام شده و مدام یک میلیون فالوئرش را به رخ می‌کشد. نمایش منتقدانه این اتفاق و اشاره به درآمد‌های ناعادلانه چنین افرادی، از نکات مثبت دودکش محسوب می‌شود. ضمن این‌که با نمایش رفتار‌های نصرت، شاهد نقد پدیده تازه به دوران رسیدگی نیز هستیم.

شناخت خوب ۲ بازیگر از یکدیگر

از سال ۹۰ که برق‌نورد و تشکر نخستین همکاری‌شان را در «ساختمان پزشکان» رقم زدند، به یک زوج هنری جدایی‌ناپذیر تبدیل شدند و همکاری‌های پی در پی آنان با هم اتفاق افتاد. این دو در ادامه در سریال‌های «دزد و پلیس»، «تاکسی پلیس» و «دودکش» و فیلم سینمایی «زندانی‌ها» با یکدیگر همبازی بودند. بعد از پشت سر گذاشتن این تجربه‌ها، حالا این دو بازیگر به شناخت خیلی خوبی از جزئیات بازی همدیگر دست پیدا کرده‌اند و این، کار کارگردان را هم ساده‌تر می‌کند. مسیر برق‌نورد و تشکر برای رسیدن به هماهنگی در نوع دیالوگ گفتن، واکنش‌ها، زبان بدن و... کوتاه‌تر از سایر بازیگرانی است که برای نخستین بار در مقابل هم بازی می‌کنند. درست مانند چیزی که درباره فوتبالیست‌ها می‌گویند، برق‌نورد و تشکر هم چشم‌بسته همدیگر را پیدا می‌کنند.

استفاده از تضاد طبقاتی

در سریال‌های موفق رضا عطاران که در دهه ۸۰ روی آنتن تلویزیون می‌رفت، در کنار عوامل پرشماری که باعث پربیننده شدن این سریال‌ها می‌شد، یک عامل نقش ویژه‌ای داشت و آن هم تضاد طبقاتی بود. به طور کلی تضاد یکی از ابزار‌های مهم کمدی است و نمایش فقر و غنا در کنار هم می‌تواند جذابیت کار کمدی را افزایش دهد. در نخستین فصل دودکش از چنین ابزاری استفاده نشد، اما در پادری با ثروتمند شدن نصرت از طریق هلدینگ و در دودکش ۲ با کسب درآمد نصرت از فضای مجازی، این تضاد ایجاد شد و یکی از نکات جالب سریال، اختلاف طبقاتی بین دو شخصیت فیروز و نصرت و البته خانواده‌هایشان است. حضور در رستوران لاکچری به خرج نصرت در پادری و نمایش خانه مجلل و استخردار نصرت در دودکش ۲ نمونه‌هایی از این موضوع است.

منبع:جام جم

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: دودکش 2 سریال تلویزیونی برق نورد و تشکر فیروز و نصرت روی آنتن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۰۱۲۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دستمزدم برای «فسیل» به اندازه ارقامِ انجمن فیلمنامه‌نویسان هم نبود!

به گزارش قدس آنلاین، هفته گذشته بیانیه صنفی انجمن فیلمنامه‌نویسان خانه سینما منتشر شد که در آن علیرغم اذعان به کم بودن دستمزدهای پیشنهادی نویسندگان برای سال پیش‌رو، قیمت‌های پایه برای نگارش فیلمنامه سینمایی و تلویزیونی اعلام شد.

در این بیانیه دستمزد نوشتن یک فیلمنامه کامل سینمایی ۵۰۰ میلیون تومان و بالاترین رقم بود. دستمزد نگارش هر قسمت سریال تلویزیونی ۸۰ میلیون تومان و جالب آن‌که این رقم برای هر قسمت سریال نمایش خانگی، ۱۲۰ و ۱۵۰ میلیون تومان اعلام شده بود. به بهانه این بیانیه و ارقام اعلام شده با حمزه صالحی، نویسنده و فیلمنامه‌نویس فسیل و بسیاری از فیلم‌های کمدی چند سال اخیر به گفت‌وگو نشستیم.

صالحی در واکنش به قیمت‌ها و درصد تحقق‌ آن برای نویسندگان گفت: با توجه به اینکه رقم دستمزد برای کارگردان‌ها و بازیگرها افزایش پیدا کرده طبیعتا قیمت نوشتن فیلمنامه هم باید افزایش پیدا کند. اگر دو سال پیش قیمت نوشتن یک فیلمنامه ۷۰ میلیون تومان بود برای شرایط فعلی طبیعتا باید بیشتر باشد اما من فکر نمی‌کنم اعداد اعلامی جدید هم محقق شود. 

صالحی ادامه داد: واضح است که ما سازوکار درستی نداریم. در دنیا مبلغ دستمزد برای فیلمنامه‌نویس، یک درصدی از قیمت پروژه است؛ مثلا در ترکیه بین ۷ تا ۱۱ درصد پروژه را به فیلمنامه اختصاص می‌دهند اما اینجا این‌گونه نیست.

بدون سازوکار درست، ارگان‌ها و دفاتر خصوصی این ارقام را جدی نمی‌گیرند

نویسنده فیلم بخارست با بیان آن‌که با اعلام ارقام از سوی انجمن مخالف نیست، توضیح داد: من مخالف این نیستم که عدد اعلام شود اما مکانیسم اجرایی برای محقق کردن آن نداریم. باید تکلیفی به ارگان‌ها اعلام شود و دفاتر خصوصی سازوکاری داشته باشند تا ملزم شوند این عدد را رعایت کنند. تا وقتی که هیچ تکلیفی به عهده ارگان‌ها یا تهیه‌کننده نباشد با شما چانه می‌زنند و آن عدد را دریافت نمی‌کنید. 

این نویسنده در پاسخ به اینکه چرا این اتفاق بیشتر برای نویسنده‌ها در سینما رخ می‌دهد، افزود: کارگردان باید مجوز بگیرد تا نامش به عنوان کارگردان یک اثر ثبت شود ولی در فیلمنامه‌نویسی مجوزی نداریم و هر کس اراده کند می‌تواند فیلمنامه بنویسد.

او ادامه داد: از این رو در بازار قیمت‌شکنی اتفاق می‌افتد و اگر میزان دریافتی شما عدد بالایی باشد با شما کار نمی‌کنند چراکه قیمت‌های خیلی پایین‌تری وجود دارد. قیمت را نصف می‌کنند و با یک فیلمنامه‌نویس دیگر کار می‌کنند.

نویسنده فیلم انفرادی با اشاره به نقش انجمن فیلمنامه‌نویسان گفت: در کانون فیلمنامه تعامل وجود دارد و مشکل از سوی آنها نیست. کانون باید برای ارشاد مکانیسمی تعریف کند تا این را یک تکلیف برای ارگان‌ها و دفاتر بداند. حتی نه برای سقف قیمت اما حداقل برای کف دستمزد یک عددی تعیین شود.

در این بیانیه حتی قیمت‌ها به تفکیک ژانر نوشته نشده‌اند!

صالحی بیانیه منتشرشده را فاقد دسته‌بندی دانست و ادامه داد: در این بیانیه حتی آثار از نظر ژانری دسته‌بندی نشده‌اند و کسوت و سابقه نویسنده دسته بندی نشده است. مشکل اجرایی همین است که یک عدد برای تمام شرایط اعلام می‌شود؛ در صورتی که شرایط فیلمنامه اجتماعی و کمدی زمین تا آسمان فرق می‌کند.

وی افزود: من هم اگر فیلمنامه اجتماعی بنویسم با قیمت کمتری این کار را می‌کنم چراکه سینمای اجتماعی، سینمای حمایتی است. همه می‌دانیم که بودجه تهیه‌کننده برای چنین آثاری، مانند فیلم کمدی نیست، حتی بازیگری که برای فیلم کمدی ۳ میلیارد پیشنهاد می‌دهد برای فیلم اجتماعی با ۶۰۰ یا ۷۰۰ میلیون تومان هم کار می‌کند.

او با اشاره به وضعیت متفاوت در پلتفرم‌ها، دسته‌بندی دستمزدها را مهم دانست و افزود: در پلفترم، ژانر اجتماعی اقبال بیشتری دارد آنجا می‌توان این نسبت را برعکس کرد یا به هم نزدیک کرد اما عددی که برای دستمزد نوشتن هر اپیزود در پلتفرم‌ها هم اعلام شده احتمال خیلی ضعیفی دارد که محقق شود مگر برای پروژه‌های خاص و تاریخی.

فیلمنامه‌ اجتماعی با ۵۰ تا ۷۰ میلیون خرید و فروش می‌شود

نویسنده تگزاس۲ با بیان اینکه ارقام اعلام شده حتی به فیلم‌های کمدی هم تعلق نمی‌گیرد، گفت: در ژانر کمدی شاید من جزو کسانی باشم که دستمزد مناسب‌تری دریافت می‌کنم اما این قیمتی که اعلام شده حتی به من هم تعلق نمی‌گیرد. دستمزد نوشتن فیلمنامه اجتماعی خیلی از این کمتر است و در جریانم که با ۵۰ یا ۷۰ میلیون فیلمنامه اجتماعی خرید و فروش می‌شود.

صالحی در نهایت با اشاره به پرفروش‌ترین فیلم سینمای ایران پس از انقلاب یعنی فسیل که نوشتن فیلمنامه آن برعهده خودش بوده، گفت: در پروژه فیلم فسیل با فروش میلیاردی که داشت هم قیمت نگارش سال گذشته، به من تعلق نگرفت. من خیلی وقت است با آقای عامریان کار می‌کنم و رویه ایشان به این ترتیب است که وقتی فیلمی می‌فروشد، خودشان یک هدیه در نظر می‌گیرند.

منبع: خبرگزاری ایرنا